نویسنده : داریوش
تاریخ : پنج شنبه 4 دی 1393
|
کارهای داریوش پیش از انقلاب
در ۱۳۴۹ با حسن خیاطباشی آشنا شد و همین آشنایی موجب ورود رسمی او به موسیقی حرفهای شد. در همین سال او با ترانهٔ به من نگو دوست دارم با آهنگسازی ترانهسرا و آهنگساز جوان درویش مصطفی جاویدان به شهرت رسید. نخستین ترانه مستقل او ترانه نبسته پیمان با شعری از علی گزرسز (رها) و موسیقی خودش است.
داریوش در دوران پهلوی و به علت خواندن آهنگهای سیاسی مانند جنگل، بنبست، بوی خوب گندم، علی کنکوری و گل بارون زده، مدتی زندانی شد. او در ترانهٔ علی کنکوری از زندان به عنوان دانشگاه نام میبرد. همچنین دوران همکاری داریوش، بابک بیات و ایرج جنتی عطایی به دوران طلایی پاپ معروف است.[۲] داریوش همکاری با شماری از چهرههای سرشناس موسیقی پاپ ایران مانند منوچهر چشم آذر، بابک افشار، آندرانیک و بویژه آهنگساز نامدار موسیقی ایران صادق نوجوکی را در کارنامه خود دارد. ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری و اردلان سرفراز نیز از جمله مشهورترین ترانه سرایانی هستند که در این سالیان با داریوش همکاری داشتهاند.
ادامه در مطالب بعدی.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط: زندگی نامه ی داریوش ، ،
:: برچسبها: داریوش اقبالی, آهنگ های داریوش, سایت داریوش, زندگی نامه ی بزرگوار داریوش اقبالی, زنگی نامه ی اثرات داریوش, کار های قبل از انقلاب داریوش, زنگدی نامه ی داریوش بخش اول, زنگی نامه ی داریوش دهه ی پنجاه, داریوش ده ی 50,